Συλλογή υπογραφών αποφοίτων πολυτεχνικών σχολών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια

 

Υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο εδώ:

Εμείς που σπουδάσαμε, είτε στο κοντινό είτε στο μακρινό παρελθόν, στα Πολυτεχνεία και τις Πολυτεχνικές Σχολές της χώρας, ενώνουμε τη φωνή μας με το φοιτητικό κίνημα του σήμερα, που το ημερολόγιο γράφει Ιανουάριος του 2024. Ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα των φοιτητικών συλλόγων, της πανεπιστημιακής κοινότητας για συμπαράσταση και κοινό αγώνα ενάντια στην επιχειρούμενη από την κυβέρνηση θέσπιση ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα, παρακάμπτοντας το άρθρο 16 του Συντάγματος.

Ως απόφοιτοι δημόσιων πανεπιστημίων, δηλώνουμε πως στηρίζουμε αταλάντευτα τη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και το ενιαίο, αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα μηχανικού και εκφράζουμε τη ριζική αντίθεσή μας στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και τον τρόπο που επιχειρείται να θεσπιστούν μέσω της παράκαμψης του συντάγματος και του άρθρου 16, που ορισμένες και ορισμένοι από εμάς υπερασπιστήκαμε στον μεγαλειώδη αγώνα του φοιτητικού κινήματος του 2006-07.

H ίδρυση των ιδιωτικών ΑΕΙ μετατρέπει το δίπλωμά μας σε ένα ακόμα «χαρτί» στη ζούγκλα της αγοραπωλησίας πτυχίων και τίτλων σπουδών. Οι νέοι απόφοιτοι, θα πρέπει να κυνηγούν διαρκώς πιστοποιητικά και σεμινάρια επί πληρωμή. H περαιτέρω κατηγοριοποίηση των πτυχίων, συμπιέζει τα εργασιακά και μισθολογικά επαγγελματικά δικαιώματα όλων προς τα κάτω.

Στεκόμαστε απέναντι στην προσπάθεια απαξίωσης των διπλωμάτων των ενιαίων πενταετών προγραμμάτων σπουδών των πτυχίων μηχανικών των δημόσιων ιδρυμάτων που επιχειρείται μέσω της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και εξίσωσής τους με τα πτυχία των κολλεγίων, αφού είναι δεδομένο ότι τα περισσότερα κολλέγια θα επιχειρήσουν να μετατραπούν σε «μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια» με τη νέα ρύθμιση.

Τα δημόσια πανεπιστήμια που αντιμετωπίζουν διαχρονικά τη μειωμένη χρηματοδότηση και τις ελλείψεις σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό θα υποβαθμιστούν. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που πρόσφατα δημοσιοποίησε το Συμβούλιο Διοίκησης του ΕΜΠ: από το 2009 έως σήμερα η χρηματοδότηση στο ίδρυμα μειώθηκε κατά 63%, τα μέλη ΔΕΠ κατά 36%, ενώ οι εγγεγραμμένοι σπουδαστές αυξήθηκαν κατά 20%. Η ταυτόχρονη λειτουργία ιδιωτικών και δημόσιων πανεπιστημίων μαζί με τη χρόνια υποχρηματοδότηση θα οδηγήσει τα δημόσια πανεπιστήμια να λειτουργούν ακόμα περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (δίδακτρα, ανταποδοτική έρευνα κτλ.), με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα παιδιά, ειδικότερα των φτωχότερων οικογενειών, να απομακρύνονται από το δικαίωμα να σπουδάσουν.

Όλα αυτά στο όνομα της εναρμόνισης με την ΕΕ και τον “ανεπτυγμένο κόσμο”, διακαής πόθος άλλωστε της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων που επιχείρησαν αντίστοιχες αλλαγές στην εκπαίδευση. Την ίδια στιγμή φυσικά αυτοί που επωφελούνται είναι οι κολλεγιάρχες, ενώ ο λαός καλείται να βάλει το χέρι στην τσέπη και για τα βασικά αγαθά, την ώρα που με δυσκολία βγαίνει ο μήνας.

Εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, Τρίτη 24 Μαϊου 2002-Στηρίζουμε Αριστερή Παρέμβαση Μηχανικών

 Οι φετινές εκλογές στο Σωματείο μας πραγματοποιούνται σε μια περίοδο; πρωτόγνωρης πίεσης στη ζωή μας, που συνδέεται τόσο με την πανδημία και τον εγκληματικό τρόπο με τον οποίο την διαχειρίστηκε η κυβέρνηση,  ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να προωθεί  ένα περιβάλλον καταπίεσης, ανασφάλειας,  πολεμικών εξάρσεων, προσφυγιάς και  εργασιακής «ζούγκλας

Η κυβέρνηση επιχειρεί με πυροτεχνήματα, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού και τα λογής λογής βοηθήματα-ψίχουλα  να διαφημίσει ότι παίρνει μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, προσπαθώντας  τελικά να κάνει να φαίνεται βιώσιμη η ακραία φτώχεια!

Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης συμπληρώνεται με τη βαθύτερη πρόσδεση στους πολεμικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΕΕ και την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ,  διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων των λαών.

ΕΜΔΥΔΑΣ | Τι σωματείο χρειαζόμαστε σήμερα

Η συμμετοχή σου στις εκλογές και στις διαδικασίες του Σωματείου μπορεί να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία του. Τα χαρακτηριστικά, η δυναμική και οι διεκδικήσεις του σωματείου μας είναι ένα συνεχές διακύβευμα, το οποίο καθορίζεται από τις αποφάσεις και την παρουσία όλων μας στις γενικές συνελεύσεις, στις κινητοποιήσεις, στις διαδηλώσεις, στην καθημερινή συλλογική ζωή αλλά και από τις εκλογές.

Σε καλούμε να στηρίξεις την Αριστερή Παρέμβαση μηχανικών, και ταυτόχρονα να συμβάλεις μαζί μας στην προσπάθεια για ένα Σωματείο:

1.    Ζωντανό, μαχητικό, δημοκρατικό με ποικίλες μορφές εργατικής δράσης και αλληλεγγύης, με  μαζικές γενικές συνελεύσεις, μαχητικές διεκδικήσεις, με θεματικές ομάδες, με εξορμήσεις και συλλογική οργάνωση των αγώνων.

2.    Που   δεν θα ξεχωρίζει τους εργαζόμενους σε «δικά μας» παιδιά ή «των άλλων», και θα βρίσκεται δίπλα σε κάθε αίτημα και απέναντι σε κάθε αδικία, κάθε εκμετάλλευση που βιώνει ο συνάδελφος – η συναδέλφισσα, χωρίς «προϋποθέσεις» και «προαπαιτούμενα», με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων και της εφαρμογής της νομοθεσίας, επεμβαίνοντας όπου υπάρχουν πιέσεις για το αντίθετο.

3.    Που θα απορρίπτει τη λογική του «θα λογαριαστούμε μετά» και της συνδιαχείρισης. Που θα καταγγέλλει την απεργοσπασία ενάντια σε λογικές παύσης των κοινωνικών αγώνων/εργατικών διεκδικήσεων.

4.    Που θα αγωνίζεται ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, την ανισότητα,  τη βία και τον σεξισμό στον κλάδο μας.

5.    Που θα διεκδικεί αυξήσεις στους μισθούς και λιγότερες ώρες δουλειάς, μονιμότητα στη δουλειά  με ασφάλιση και προστασία της μητρότητας, για να ζούμε  με βάση τις απαιτήσεις της εποχής μας.

6.    Που θα παλεύει για την κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη, ενάντια στα αντεργατικά του μέτρα, την ενσωμάτωση και υποταγή  του εργατικού κινήματος. Για αγώνες που τολμούν, για αγώνες που νικούν.

7.    Που δεν θα σέρνεται πίσω από τον ξεπουλημένο κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΑΔΕΔΥ (κ ΓΣΕΕ), αφήνοντας πολλές φορές ξεκρέμαστους τους απεργούς συναδέλφους, όπως έγινε στους εκπαιδευτικούς.

8.    Που θα ονομάζει τους ταξικούς αντιπάλους, δεν θα κάνει ότι δεν τους βλέπει, πολύ περισσότερο δεν θα συναλλάσσεται μαζί τους. Αντίπαλοι που είναι το κεφάλαιο, η πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης ΝΔ.

Για ένα Σωματείο Ανεξάρτητο, Ταξικό, Ανατρεπτικό, Δημοκρατικό !

·         Οι ΔΚΜ (ΝΔ) και ΕΔΑΚ (ΚΙΝΑΛ), αποδέχονται στο ακέραιο τα κυρίαρχα ιδεολογήματα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, το ν. Χατζηδάκη, την αξιολόγηση, την ιδιωτικοποίηση και τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας του δημοσίου, ουσιαστικά με τη στάση τους συναινούν στην εισβολή των εργολάβων στο δημόσιο, βαδίζουν στη λογική της «διαπραγμάτευσης»-παζαρέματος στα υπουργεία και τα πολιτικά γραφεία, Οι παραπάνω είναι οργανικά συνδεδεμένες με το σύστημα ΤΕΕ-ΤΣΜΕΔΕ – Attica Bank, και είναι παρατάξεις που έχουν «εγκληματήσει» κατ’ επανάληψη κατά των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών του Δημοσίου.

·          Η  Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία (ΣΥΡΙΖΑ), είναι συνυπεύθυνη για την εφαρμογή της  αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, συνέχειας της προηγούμενης (είδαμε τη στάση της στην εκλογοαπολογιστική μας συνέλευση) και  λειτουργεί ως ένας ακόμα εκπρόσωπος των αστικών επιλογών και κατευθύνσεων εντός του σωματείου.

·         Η ΔΕΜ-ΠΑΜΕ, αν και τοποθετείται ενάντια σε κυβέρνηση και ΕΕ,  στο εργατικό κίνημα κινείται παράλληλα με τον σχεδιασμό της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ,  χωρίς να συμβάλει μαζί με άλλες ταξικές δυνάμεις σε ένα  αγωνιστικό σχέδιο που να μπορεί να εμπνεύσει.

·          Η ΑΡ.ΑΓ.Ε.Σ, προτάσσοντας τις μικροκομματικές επιλογές της, έδειξε στην πράξη αδυναμία  να αναπτύξει μια μαζική αγωνιστική διαδικασία διεκδίκησης και να πετύχει την ενεργή συμμετοχή του κόσμου του σωματείου σε ένα εναλλακτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της πληθώρας των προβλημάτων που αναδείχθηκαν κατά την τελευταία διετία (απομόνωση, τηλεεργασία,  πιέσεις για παρέκκλιση από τις νόμιμες διαδικασίες κ.λπ.). Ουσιαστικά αποδέχτηκαν το ρόλο του διαχειριστή της κατάστασης, εστιάζοντας σε διακηρυκτικές διαμαρτυρίες, ή σε διαπραγματεύσεις για τα χαμένα επιδόματα.

Ενισχύουμε το ρεύμα του ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού στα πρωτοβάθμια σωματεία!

Για να μπορεί το Σωματείο να βρίσκεται δίπλα σε κάθε συνάδελφο-ισσα που δοκιμάζεται, απέναντι σε κάθε εργοδότη που αυθαιρετεί, ενάντια σε κάθε κυβέρνηση που νομοθετεί τον αφανισμό των δικαιωμάτων μας!

Διεκδικούμε συλλογικά:

·         Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Κάλυψη των απωλειών λόγω μνημονίων. Επαναφορά 13ου-14ου μισθού.

·         Μόνιμη και σταθερή εργασία. Μείωση του χρόνου εργασίας.

·         Κατάργηση της ελαστικής εργασίας. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Συλλογικές συμβάσεις παντού.

·         Κατάργηση του Ν. Χατζηδάκη και όλων των αντιασφαλιστικών / αντεργατικών νόμων.

·         Δωρεάν πρόσβαση της κοινωνίας στα δημόσια αγαθά. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Επανεθνικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών.

·                        Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.

·                        Όχι στον πόλεμο. Καμία εμπλοκή/συμμετοχή  στους σχεδιασμούς ΝΑΤΟ-ΕΕ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ/ΕΣ

1. Αλεξανδρή Ελευθερία                     Πολιτικός Μηχανικός                     Δήμος Αθηνών

2. Βάσιλα Αγγελική                            Πολιτικός Μηχανικός                  Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας

3. Καβύρη Θάλεια                              Αρχιτέκτων Μηχανικός               Υπ. Δικαιοσύνης

4. Κανάκη Ελένη                               Αρχιτέκτων Μηχανικός                Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου

5. Μακρή Μαρία Αικατερίνη                Ηλεκτρολόγος Μηχανικός            ΑΣΕΠ

6. Μαργαρίτης Ευάγγελος                  Αγρ. Τοπογράφος Μηχανικός        Δήμος Γλυφάδας

7. Μπελεμέζη  Παρασκευή                 Αγρ.  Τοπογράφος Μηχανικός       Υπ. Αγρ.  Ανάπτυξης & Tροφίμων

8. Παπακωνσταντίνου Ευάγγελος       Πολιτικός Μηχανικός                     Υπ. Παιδείας

9. Ρίζου Ρέγκε                                  Χημικός Μηχανικός                      Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας

 

Αριστερή Παρέμβαση Μηχανικών https://www.facebook.com/aristeriparemvasimixanikon

 

Οι εκλογές θα γίνουν την Τρίτη 24/05, στο αμφιθέατρο του Υπ. Μεταφορών και Υποδομών (8πμ-7μμ), Αναστάσεως 2 και Τσιγάντε, ΜΕΤΡΟ Εθνική Άμυνα

Σχετικά με την πρωτοφανή διακοπή της εκλογο-απολογιστικής συνέλευσης της ΕΜΔΥΔΑΣ:

 

Η συνέλευση, οι διαδικασίες της οποίας ξεκίνησαν κανονικά, διεξαγόταν για 3 περίπου ώρες και την παρακολουθούσαν περίπου 250 συνάδελφοι/ισσες, οι οποίοι προσήλθαν στον φυσικό χώρο συνεύρεσης του σωματείου, παρά τα δυσμενή υγιειονομικά δεδομένα και παρά την πρόσθετη δυσκολία στην πρόσβαση που προκάλεσε η στάση των ΜΜΜ. Και βέβαια, υπό αυτές τις συνθήκες, κανείς δεν διανοήθηκε να θέσει ζήτημα απαρτίας.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι τοποθετήσεις από όλες τις παρατάξεις και από άλλους ομιλητές/τριες ξεκίνησαν, παράλληλα, η ψηφοφορία με κάλπη για την έγκριση του διοικητικού και οικονομικού απολογισμού και η ανοιχτή συζήτηση για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών του σωματείου. Αλλά φαίνεται ότι, αυτές οι «ζωντανές» διαδικασίες είναι, για ορισμένους, ενοχλητικές ή περιττές. Πάντως σίγουρα δεν συμβαδίζουν με το νεοσύστατο νομοθετικό πλαίσιο που πρακτικά καταργεί τις συλλογικές διαδικασίες και απομονώνει το κάθε εργαζόμενο – συνδικαλιστή. Και φαίνεται επίσης ότι, η  συγκεκριμένη πρόταση από το προεδρείο, να γίνουν οι εκλογές σύντομα, σε 30 μέρες, δηλ στις 20 Δεκεμβρίου, είναι αυτή που δεν επιθυμούσαν καθόλου, ορισμένοι συνάδελφοι, παρά το ότι θα γίνονταν τηρώντας όλα τα μέτρα και με πρόβλεψη για τη χρονική μεταφορά τους σε περίπτωση αλλαγής της κατάστασης λόγω πανδημίας και πιθανού lockdown. Αναφέρθηκε, λοιπόν τότε, από μέλος της Ριζοσπαστικής Κίνησης Τεχνικών (ΣΥΡΙΖΑ) θέμα απαρτίας της συνέλευσης, την οποία αμφισβήτησε ως θέση της παράταξης ο εκπρόσωπός της, δημιουργήθηκε ένταση και, ο εκπρόσωπος της ΔΚΜ και μέλος του ΔΣ της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, με αναμενόμενη ετοιμότητα, αξιοποίησε την ένταση αυτή και έθεσε επίσημα ζήτημα απαρτίας, ακυρώνοντας στην πράξη τις συλλογικές διαδικασίες.

Πλέον, η σύμπνοια ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβεται! Με πρόσχημα την πανδημία τόσο η ΔΚΜ όσο και η Ριζοσπαστική Κίνηση Τεχνικών, κωλυσιεργούσαν όλο το προηγούμενο διάστημα, αναβάλλοντας διαρκώς τη συνέλευση της ΕΜΔΥΔΑΣ, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι οι συνελεύσεις είναι υγειονομικές βόμβες. Κι όταν τελικά αυτή πραγματοποιήθηκε και ήρθε κόσμος (παρά τη δυσκολία της ημέρας λόγω στάσης των ΜΜΜ και βροχής), δεν τήρησαν κανένα πρόσχημα… Η στάση τους καθορίστηκε από τη συνολική αντίληψη που έχουν για το κίνημα και τα σωματεία. Για τη ΔΚΜ, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός απαιτεί την πλήρη συμφωνία στις πολιτικές της ΝΔ, με στόχο την απονέκρωση των σωματείων, για την ΡΚΤ, προβάλλοντας τον εαυτό της ως την παράταξη-ρυθμιστή που διεκδικεί μέσα στα όρια που βάζουν οι αστικές κυβερνήσεις, και οι μηχανισμοί τους, καλλιεργώντας σκόπιμα αυταπάτες ότι οι λύσεις μπορούν να δοθούν μόνο «από τα πάνω», από κάποιες «προοδευτικές κυβερνήσεις». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η τοποθέτηση του εκπροσώπου της ΕΔΑΚ, φρόντισε, ωστόσο να μην εκτεθεί δημόσια.

Ευθύνη, ωστόσο, έχει και η Αριστερή Αγωνιστική Συσπείρωση, καθώς με τη στάση αναμονής και ατολμίας όλο το διάστημα των δύο χρόνων, χωρίς κάποια πρωτοβουλία για συνέλευση ή κατά τόπους συσκέψεων των μελών του σωματείου, ουσιαστικής παρέμβασης και συμμετοχής μαζί με πρωτοβάθμια μαχόμενα σωματεία σε κινητοποιήσεις και δράσεις ενάντια στο Ν. Χατζηδάκη (κ πολλά ακόμα ζητήματα), κρατώντας μια στάση «υπεύθυνης» διοίκησης, δε συνέβαλε στην εξέλιξη της ΕΜΔΥΔΑΣ σε ένα σωματείο, δίπλα στα μέλη του, ανεξάρτητο και μαχητικό, που θα παλεύει και θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων χωρίς ταλάντευση!

Συνάδελφοι/ισσες

Η επίθεση που δεχόμαστε σε κάθε τομέα της κοινωνικής και συλλογικής μας δραστηριότητας δεν έχει προηγούμενο. Το σύνολο των θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων έχουν μπει στο στόχαστρο. Το δικαίωμα στην απεργία, η δυνατότητα συλλογικής έκφρασης και διαπραγμάτευσης μέσα από τα σωματεία, το 8ωρο, οι συλλογικές συμβάσεις και εντέλει η ίδια η ύπαρξη των σωματείων, όλα αυτά επιχειρούνται να σβηστούν ακόμα και ως λέξεις. Επιχειρείται με δύο λόγια να εξαφανιστεί κάθε δυνατότητα συλλογικής ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.

Συμμετέχουμε στο σωματείο, συμμετέχουμε στη συνέλευση της ΕΜΔΥΔΑΣ

Εδώ και δύο χρόνια ζούμε μία πρωτόγνωρη πίεση στη ζωή μας, που συνδέεται με την πανδημία και τον εγκληματικό τρόπο με τον οποίο την διαχειρίστηκε η κυβέρνηση. Η πολιτική που ακολουθήθηκε βάζοντας με προκλητικό τρόπο μπροστά τα συμφέροντα των ιδιοκτητών δομών υγείας, των επενδυτών, και της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε βάρος των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, διαμόρφωσαν μια ασφυκτική κατάσταση, αφήνοντας τελικά, τελείως απροστάτευτο τον κόσμο. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή με  δεκάδες νεκρούς καθημερινά δεν υπάρχει απολύτως καμία κίνηση για την ενίσχυση υπαρχόντων και δημιουργία νέων δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και νοσοκομειακής περίθαλψης, για μεθοδική και οργανωμένη διενέργεια δωρεάν τεστ από κρατικές δομές σε όλο τον πληθυσμό, για να μη μιλήσουμε για τις αστειότητες για την δήθεν επίταξη των ιδιωτικών δομών υγείας.

Επιπλέον, η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη την πανδημία δρομολόγησε πλήθος αντεργατικών νόμων με στόχο την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου. Με το νόμο 4808/2021, που ξεκίνησε ο Βρούτσης και ολοκλήρωσε ο Χατζηδάκης για τα εργασιακά, η κυβέρνηση επιχειρεί καίρια πλήγματα στις ζωές μας: «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», ονομάζεται η  κατάργηση του 8ωρου και η νομιμοποίηση της απλήρωτης εργασίας, αφαίρεση της δυνατότητάς να αγωνιζόμαστε μέσα από τα σωματεία μας, ενώ, καθένας/μιάς μας στις υπηρεσίας μας αντιμετωπίζουμε την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος για λόγους «έκτακτης ανάγκης», με προμήθειες σε ημετέρους, με μεγάλους περιπάτους για την εξυπηρέτηση του τουριστικού/κατασκευαστικού κεφαλαίου και, των ημετέρων…

Ενώ, με τραγικό τρόπο βιώσαμε το καλοκαίρι την υποβάθμιση και διάλυση των υπηρεσιών πυροπροστασίας, τις επιπτώσεις της κακοκαιρίας και το ρόλο των ιδιωτικοποιήσεων στις συγκοινωνίες, καθώς αποτελούν κόστος για το αστικό κράτος που διαθέτει λεφτά για την υποστήριξη των επενδύσεων του κεφαλαίου και όχι για τις λαϊκές ανάγκες.

Ο Πόλεμος είναι εδώ!

Οι συγκρούσεις στην Ουκρανία και η στρατιωτική αντιπαράθεση γύρω από αυτήν μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. από τη μια και Ρωσίας από την άλλη, κλιμακώθηκε επικίνδυνα με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.  

Πίσω από τους πολεμικούς ανταγωνισμούς υπάρχουν τα οικονομικά συμφέροντα για το μοίρασμα των αγορών, των ενεργειακών πηγών και δρόμων, την ισχυροποίηση των κερδών των ολιγαρχών που κυβερνούν σε όλες τις χώρες. 

Ο πόλεμος δεν έχει να κάνει με τα συμφέροντα των λαών. Κανένα δίκαιο ή δικαιολογία, για «ειρήνη», «διεθνές δίκαιο» ή «δικαιώματα των λαών» δεν υπάρχει σε καμία από τις πλευρές που συγκρούονται. Πολύ περισσότερο είναι υποκρισία ότι ενδιαφέρονται για τον λαό της Ουκρανίας. Ο πόλεμος μόνο φτώχεια και αίμα φέρνει για τους λαούς με απρόβλεπτες συνέπειες για  όλο τον κόσμο. 

Η ειρήνη είναι εύθραυστη στη γειτονιά μας. Η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο από την κυβέρνηση της ΝΔ, με την αποστολή όπλων και την ολοένα μεγαλύτερη στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ, συμβάλει  στην κλιμάκωση του πολέμου, την ένταση των ανταγωνισμών, παρασύρει τη χώρα μας σε επικίνδυνες δρόμους και είναι επιτακτικό για τις ζωές μας να σταματήσει εδώ και τώρα! 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΜΔΥΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Οι εκλογές του Σωματείου της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής πραγματοποιήθηκαν μόλις 9 ημέρες από τις εθνικές εκλογές που ανέδειξαν νικήτριες τις δυνάμεις οι οποίες εδώ και δύο χρόνια έχουν δημιουργήσει μια ασφυκτική πραγματικότητα για όλους μας, με την επιβολή των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης.

Τα αποτελέσματα ακολούθησαν τις τάσεις που καταγράφηκαν και στις εθνικές εκλογές. Η παράταξη της ΠΑΣΚΕ (που φρόντισε να… αλλάξει όνομα λίγες εβδομάδες πριν της εκλογές), ως ο κύριος εκφραστής στο χώρο μας της πολιτικής που εφαρμόστηκε τα τελευταία 2χρόνια, υπέστη τη μεγαλύτερη απώλεια, χάνοντας 15% του ποσοστού της, ενώ η παράταξη της ΔΑΚΜη (ΝΔ) αύξησε το ποσοστό της (+3,5%) χωρίς, ωστόσο, να καταφέρει να εκφράσει ευρύτερα τη δυσαρέσκεια του κόσμου. Η Αγωνιστική Συνεργασία (στηρίζεται από ΣΥΝ και οργανώσεις ΣΥΡΙΖΑ) και η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών (στηρίζεται από οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ανένταχτους αγωνιστές) αύξησαν τα ποσοστά τους (+5,8% και +4,6% αντίστοιχα), η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα (ΚΚΕ) μειώθηκε 0,5% ενώ η Αριστερή Παρέμβαση(στηρίζεται από οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ανένταχτους αγωνιστές και το ΜΛ ΚΚΕ)διατηρήσαμε τις δυνάμεις μας (+0,11%), παραμένοντας, ωστόσο, σε αρκετά χαμηλά ποσοστά.

Η μεγάλη απόχη(τουλάχιστον 850 λιγότεροι ψηφίσαντες σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές),δείχνει τα όρια του σωματείου μας και την έλλειψη εμπιστοσύνης των συναδέλφων μηχανικών σε αυτό. Η άνοδος της Αριστεράς, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως θετικό στοιχείο, στο βαθμό που θα αντιστοιχούσε στην υιοθέτηση ενός ταξικού προγράμματος δράσης και νέων διαδικασιών στη λειτουργία και την οργάνωση της πάλης του σωματείου. Ένα ταξικό πρόγραμμα δράσης που θα παλεύει με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας για τα κύρια ζητήματα που είναι η ανατροπή της νέας επίθεσης συγκυβέρνησης, ΕΕ-ΔΝΤ και κεφαλαίου, παράλληλα με αγώνα για κατακτήσεις κόντρα στα μέτρα που έχουν ληφθεί από τα μνημόνια και επιβάλλουν τη λιτότητα, την ανεργία και την εξαθλίωση,ταυτόχρονα με την υιοθέτηση διαδικασιών βάσης (Γεν. Συνελεύσεις) των εργαζόμενων με καθοριστικό ρόλο, με σκοπό τη συμμετοχή και δραστική συμβολή όλων των συναδέλφων στη διαμόρφωση και διεκδίκηση του «χάρτη»δικαιωμάτων τους αποτελεί εκ των ουκ ανευ αναγκαιότητα για μια ταξική απάντηση.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα και μια αντίστοιχη οργάνωση της λειτουργίας του σωματείου είναι το κριτήριο συμμετοχής σε οποιοδήποτε προεδρείο. Όμως, δεν αυταπατόμαστε ότι μπορεί να αποτελέσει σημείο συμφωνίας για τις παρατάξεις που έχουν την πλειοψηφία στο ΔΣ με βάση τις μέχρι τώρα θέσεις και στάση τους, και άρα, οποιαδήποτε συζήτηση για δημιουργία «αριστερού», προεδρείου στην ΕΜΔΥΔΑΣ, ακόμα κι αν προέρχεται από συναγωνιστές με καλοπροαίρετη διάθεση, είναι άνευ αντικειμένου.

Αγγελική Βάσιλα, μέλος της Αριστερής Παρέμβασης Μηχανικών στο δημόσιο

Εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ 2012

Η βαρβαρότητα είναι εδώ

Οι φετινές εκλογές στο Σωματείο μας πραγματοποιούνται σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια των κυρίαρχων τάξεων να υπερβούν την οικονομική κρίση σε βάρος των εργαζόμενων και γενικότερα της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού. Η Ελλάδα, με αφορμή την κρίση χρέους, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της απόπειρας: οι όροι εργασίας επιστρέφουν στον 19ο αιώνα, οι αμοιβές «κινεζοποιούνται», η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται και κάθε ρύθμιση που αφορά την προστασία της εργασίας ή του περιβάλλοντος θεωρείται γραφειοκρατικό εμπόδιο που εμποδίζει τους μελλοντικούς «επενδυτές».

Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου αλλά και της 5ης Μάη, διεξήχθησαν σε ένα κλίμα μεγάλων εκβιασμών και διλημμάτων. Η επίθεση των αστικών δυνάμεων, διεθνών και σχώρα μας, τα διλήματα «ευρώ ή χάος», «Ευρωπαϊκή Ένωση ή καταστροφή», επέδρασαν σημαντικά στη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος. Μέσα σε ένα όργιο ασφυκτικών πιέσεων και τρομοκρατίας η ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο, οι τράπεζες και οι αγορές, επιχείρησαν να βρουν άμεση λύση κυβερνητικής διαχείρισης που θα διασφαλίζει την “αξιοπιστία” της χώρας στην εφαρμογή των διεθνών υποχρεώσεών της δηλαδή την εφαρμογή όλων των απαιτήσεων των μνημονίων. Κυβερνήσεις “εθνικής σωτηρίας” ή οικουμενικές ή “κυβερνήσεις αριστερές” με σεβασμό των κανόνων της ΕΕ, όλα έπεσαν στο τραπέζι, προκειμένου να μη μπει η χώρα σε περίοδο μακράς  ακυβερνησίας, αμφισβήτησης της υπάρχουσας κατάστασης και αναταραχών. Και η “λύση” βρέθηκε. Έχουμε κυβέρνηση! ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και η πρόθυμη ΔΗΜΑΡ, ένωσαν τις δυνάμεις τους, στο όνομα της «σωτηρίας της Ελλάδας» για να προχωρήσουν σε όλα τα μέτρα που επιβάλλουν τα μνημόνια και η δανειακή σύμβαση.

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα απολύονται ο ένας μετά τον άλλο με την έναρξη της μετενέργειας. Χιλιάδες απολύσεις περιμένουν και τους δημόσιους υπαλλήλους ως αποτέλεσμα των συγχωνεύσεων, κλεισιμάτων, ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων υπηρεσιών αλλά και ως αποτέλεσμα της περιβόητης Τροϊκανής αξιολόγησης, ενώ μπροστά σε νέες μειώσεις μισθών και αντιασφαλιστικούς νόμους θα βρεθεί το σύνολο των εργαζομένων με την εφαρμογή των 77 μέτρων της κυβέρνησης Παπαδήμου τον Ιούνη.

Μηχανικοί του δημοσίου: αντίσταση στην ισοπέδωση

Στην εποχή μας οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν για το καθεστώς της τρόικας τη θέση είχαν οι εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία: φταίνε για όλα. Έτσι οι μηχανικοί του δημοσίου βρίσκονται στο στόχαστρο της κυρίαρχης πολιτικής. Δύο είναι οι στόχοι αυτής της πρωτοφανούς επίθεσης, πρώτον η δραματική ισοπέδωση μισθών με το «ενιαίο μισθολόγιο» που περικόπτει περαιτέρω μισθούς που έχουν ήδη περικοπεί κατά 30% και δικαιωμάτων που θα έπρεπε να επεκταθούν και στον ιδιωτικό τομέα, όπως η μονιμότητα. Δεύτερον η ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών και της δημόσιας περιουσίας, που προϋποθέτει και την εφαρμογή του μέτρου της «εφεδρείας» που στην πραγματικότητα σημαίνει απόλυση χωρίς αποζημίωση. Οι υπηρεσίες του δημόσιου τομέα επίτηδες υποβαθμίζονται για να διευκολυνθεί το ξεπούλημά του. Είναι προκλητικό οι ίδιοι που διαχειρίστηκαν τόσα χρόνια το δημόσιο στη βάση της εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων να εμφανίζονται τώρα σαν τιμητές.

Περαιτέρω, η αξιολόγηση δεν είναι ένα απλό μεταρρυθμιστικό μέτρο που κάποια στιγμή θα «έρθει» και θα «μάθουμε να ζούμε με αυτή», όπως και με τόσα άλλα. Αποσκοπεί στο να δημιουργήσει τον τύπο του φοβισμένου εργαζόμενου απέναντι στην εκάστοτε πολιτική εξουσία και στους προϊσταμένους του. Η αξιολόγηση πνίγει τη δημοκρατία, στραγγαλίζει την όποια ελευθερία έχουν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς τους, τη δυνατότητα να αναπτυχθεί ένας άλλος «λόγος», να οργανωθούν συλλογικές αντιστάσεις. Χρησιμοποιείται σαν πίεση για τις απολύσεις, καθώς στο νέο δημόσιο χρειάζονται λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι και μέσω της αξιολόγησης θα πρέπει να είναι: “φθηνοί”, “ευέλικτοι”, “πειθαρχημένοι”.

Για ένα διαφορετικό δημόσιο

Η ισοπέδωση δικαιωμάτων και αποδοχών στο δημόσιο λειτουργεί σαν μοχλός για την αντίστοιχη ισοπέδωση και στον ιδιωτικό τομέα. Σε αντίθεση λοιπόν με την πολιτική του κοινωνικού αυτοματισμού που επιδιώκει να στρέψει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ενάντια στους εργαζόμενους στο δημόσιο και αντίστροφα, με μοναδικό κερδισμένο το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και την τρόικα, εμείς διεκδικούμε έναν μεγαλύτερο και διαφορετικό δημόσιο  τομέα,  στους αντίποδες του  σημερινού  υπερτροφικού κράτους καταστολής και του  καχεκτικού  κράτους πρόνοιας, με κοινωνική προσφορά και εξασφαλισμένατα δικαιώματα των εργαζομένων.

Για ένα άλλο συνδικαλισμό

Μπροστά στην βάρβαρη επίθεση, οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, επέλεξαν τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Αδυνατούν να οργανώσουν και να εμπνεύσουν την αντίσταση των εργαζόμενων, ενώ αναπαράγουν τις τακτικές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που θέλουν τους εργαζόμενους διασπασμένους ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε ελαστικά εργαζόμενους και σε αυτούς με σταθερή δουλειά κλπ. Με την στάση τους διευκολύνουν το πέρασμα των κυβερνητικών επιλογών και συμβάλλουν στη χειροτέρευση της κατάστασης των εργαζομένων. Η παραπάνω κατάσταση σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζει και το σωματείο της ΕΜΔΥΔΑΣ. Ένα γραφειοκρατικό όργανο, με στενά συντεχνιακή ατζέντα διεκδικήσεων και λειτουργία μηχανισμού εξυπηρέτησης πελατειακών συμφερόντων, που σε καμία περίπτωση δεν μας καλύπτει. Αντί για ένα σωματείο που θα κυνηγά υπουργούς για να διαπραγματευτεί τα χαμένα επιδόματα, αντί για ένα σωματείο που θα διοργανώνει κυριλέ συνέδρια σε πανάκριβα ξενοδοχεία, αντί να καλλιεργεί σχέσεις με εκείνους τους πολιτικούς φορείς που ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων μηχανικών, αντί να συντάσσεται πίσω από το ΤΕΕ το οποίο τα τελευταία χρόνια στέκεται απέναντι και όχι δίπλα στους εργαζόμενους μηχανικούς,  θέλουμε ένα σωματείο που θα υπερασπίζεται μαχητικά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας που ζει από τη δουλειά της, χωρίς συντεχνιακές αγκυλώσεις και θα εκφέρει τεκμηριωμένο κριτικό λόγο στα ζητήματα των δημόσιων και τεχνικών έργων της πόλης, του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, προς όφελος των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου και με σεβασμό στη φύση. Πρόκειται για ζήτημα ουσίας: η δυνατότητα ανάπτυξης μορφών αντίστασης και ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής που σήμερα μας καταδυναστεύει, προϋποθέτει άλλη λειτουργία του σωματείου μας και κυρίως, άλλα κριτήρια για το περιεχόμενο των παρεμβάσεών του. Η εμπειρία από πλήθος Σωματείων και Συλλόγων δείχνει ότι τα περισσότερα σωματεία σήμερα αναπαράγουν γραφειοκρατίες που, στην καλύτερη περίπτωση δεν είναι σε θέση να εκφράσουν γνήσια τις υπαρκτές αγωνιστικές διαθέσεις των μελών και στη χειρότερη συναλλάσσονται με διάφορες εξουσίες και συγκροτούν δίκτυα πελατειακών εξυπηρετήσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι η έλλειψη αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και η λογική της ανάθεσης αποτελούν χαρακτηριστικές παθογένειες του εργατικού κινήματος στη χώρα μας και συνέβαλλαν στον εκφυλισμό του τον οποίο όλοι πληρώνουμε σήμερα.

Υπάρχει άλλος δρόμος!
Την περίοδο που διανύουμε είναι απαραίτητες όλες οι μορφές πάλης (απεργίες, καταλήψεις,

περικυκλώσεις-αποκλεισμοί) και πολύ περισσότερο η ανάπτυξη και νέων μορφών πάλης για τη δημιουργία και συσπείρωση ενός δυναμικού πανεργατικού και λαϊκού κινήματος. Γιατί για να απαντήσουμε αποφασιστικά στον πόλεμο των κυβερνώντων με πόλεμο απαιτείται να δράσουμε μαζικά, ενωτικά, συλλογικά με τα δικά μας μέσα αντίστασης, αγώνα και αλληλεγγύης. Σε αυτή μας την πρσπάθεια πρέπει να γνωρίζουμε πως δεν είμαστε μόνοι. Για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, έχουμε ανάγκη την ενότητα με   τους υπόλοιπους εργαζόμενους,    με τους οποίους έχουμε κοινές ανάγκες, προβληματισμούς, δικαιώματα, που βιώνουμε την ίδια εργοδοτική αυθαιρεσία και αντιλαϊκή πολιτική

Να διεκδικήσουμε τον κοινωνικό μας ρόλο, την αξιοπρέπειά μας, και τον έλεγχο της εργασίας μας

Χρειαζόμαστε και στους μηχανικούς ένα σχήμα αριστερό, ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό. Που θα συμβάλει στους αγώνες, θα δίνει απαντήσεις, θα διαμορφώνει μάχιμο πολιτικό στίγμα και θέσεις σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Από την ποιότητα ζωής στις γειτονιές των σύγχρονων τσιμεντουπόλεων (νέο ρυθμιστικό σχέδιο -αυτοκινητόδρομοι- πράσινο) και τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έως τα επαγγελματικά δικαιώματα και τις αλλαγές στην εκπαίδευση. Από τον τρόπο που μελετώνται και κατασκευάζονται τα έργα, έως και το πλαίσιο λειτουργίας στην Βιομηχανία-Τηλεπικοινωνίες. Που θα αποκαλύπτει τον ρόλο της Κυβέρνησης- Αντιπολίτευσης, Κεφαλαίου, Ευρωπαϊκής Ένωσης-ΗΠΑ, στην νέα κατάσταση που διαμορφώνεται. Και όλα τα παραπάνω από την σκοπιά των «από κάτω» και με όρους κινητοποίησης του κόσμου, αναγνωρίζοντας τον εαυτό του ως τμήμα του γενικότερου εργατικού συντονισμού, διεκδικώντας με αυτόν τον τρόπο ρόλο του «τεχνικού συμβούλου του κινήματος».

Επιμένουμε αριστερά, ανατρεπτικά, αντικαπιταλιστικά!

Επιμένουμε στο Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ!

Η εξέγερση και η αποφασιστική αλλαγή των συσχετισμών δύναμης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία είναι σήμερα απαραίτητος όρος αξιοπρεπούς επιβίωσης για την πλειοψηφία του πληθυσμού και τη νεολαία που δεν θέλει να μεταναστεύσει. Οι κατακτήσεις ενός αιώνα που χάθηκαν σε χρονικό διάστημα δύο ετών δεν πρόκειται να επιστέψουν αν δεν γίνουν ανατροπές. Η «ανάπτυξη» γενικά και αόριστα, χωρίς να ξεκαθαρίζεται σε όφελος ποιου θα συντελείται δεν θα βελτιώσει την κατάσταση.  Σήμερα δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική επιλογή πέρα από τη ρήξη και το πρώτο απαραίτητο βήμα αυτής της ρήξης είναι η άρνηση πληρωμής του δημόσιου χρέους στην κατεύθυνση της οριστικής διαγραφής του. Πρόκειται για ένα χρέος που δεν το δημιουργήσαμε εμείς όπως θέλουν να μας πείσουν αλλά η καταλήστευση του κράτους από την άρχουσα τάξη και η δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης που παρήγαγε πλεονάσματα για τις χώρες του κέντρου και ελλείμματα για τις χώρες της περιφέρειας όπως η Ελλάδα. Τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εξυπηρετεί τα ηγεμονικά σχέδια της Γερμανίας και των άλλων χωρών του κέντρου, του κεφαλαίου και των τραπεζών, διασφαλίζοντάς τους ταυτόχρονα σκληρό νόμισμα και εξαγωγική περιφέρεια.

Τίποτα από όλα αυτά, επίσης δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην αντιπυραυλική ασπίδα που προωθούν οι ΗΠΑ. Με τη συνέχιση της «στρατηγικής σχέσης» της Ελλάδας με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ κατ’ απαίτηση των Αμερικάνων. Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί όταν στη χώρα υπάρχουν αμερικάνικες βάσεις, κυκλοφορούν ευρωστρατοί και διατίθενται ελληνικά εδάφη και στρατιωτικές δυνάμεις έτοιμες να επέμβουν ενάντια σε όσους λαούς αντιστέκονται. .Τίποτα , εν τέλει, από όλα αυτά,  δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τις συνήθεις εκλογικές διαδικασίες, χωρίς την πίεση ενός ισχυρού κινήματος που προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή όλων μας. Είναι άλλωστε βέβαιο ότι η αστική τάξη παρόλο που μας οδήγησε στην καταστροφή, δεν θα παραιτηθεί οικειοθελώς από τα προνόμιά της.

Την περίοδο που διανύουμε είναι απαραίτητες όλες οι μορφές πάλης (απεργίες, καταλήψεις, περικυκλώσεις- αποκλεισμοί) και πολύ περισσότερο η ανάπτυξη και νέων μορφών πάλης για τη δημιουργία και συσπείρωση ενός δυναμικού πανεργατικού και λαϊκού κινήματος. Γιατί για να απαντήσουμε αποφασιστικά στον πόλεμο των κυβερνώντων με πόλεμο απαιτείται να δράσουμε μαζικά, ενωτικά, συλλογικά με τα δικά μας μέσα αντίστασης, αγώνα και αλληλεγγύης.

Μόνο έτσι, θα ανατρέψουμε τα Μνημόνια, θα κουρελιάσουμε τις Δανειακές Συμβάσεις και όλο το βάρβαρο νομοθετικό πλαίσιο των τελευταίων χρόνων σε αντιπαράθεση με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο. Μόνο έτσι θα επιβάλλουμε τις δικές μας πολιτικές λύσεις, ώστε ναανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση, πείνα φτώχια και πόλεμο, για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων! Μόνο έτσι θα εμπορέσει ο λαός μας να ζήσει ειρηνικά, χωρίς δυνάστες που αυτοονομάζονται προστάτες, στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις. Στα πλαίσια και στα μέτρα του Σωματείου της ΕΜΔΥΔΑΣ η αλλαγή συσχετισμών θα εξυπηρετεί ακριβώς αυτή τη ρήξη με την ασκούμενη πολιτική που εκφράζεται από την κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Στην εποχή μας μαζί με την ανάπτυξη των νικηφόρων αγώνων, είναι ακόμα απαραίτητη η ενίσχυση ενός αριστερού πολιτικού ρεύματος ανατροπής, καθώς και της ανάδυσης μέσα από αυτό, μιας άλλης αριστεράς, ανεξάρτητης, ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, εντιιμπεριαλιστικής, που θα απαντήσει στις σύγχρονες ανάγκες τόσο στο χώρο των εργαζόμενων μηχανικών αλλά και στην κοινωνία.

Όταν ο κόσμος τους είναι η εκμετάλλευσή μας, ο κόσμος μας είναι η ανατροπή τους!

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ - ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΗΜΟΝΙΩΝ ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Υποψήφιοι της Αριστερής Παρέμβασης Μηχανικών

1.Αθανασοπούλου Βαφειάδου Αντωνία	Αρχιτέκτων Μηχανικός	ΥΔΟΜ Δήμου Αιγάλεω
2. Βάσιλα Αγγελική	Πολιτικός Μηχανικός	ΤΕΕ
3. Γαλάτης Γιάννης	Ηλεκτρολόγος Μηχανικός	Νοσοκομεία/Αρεταίειο
4. Γολεμάτη Κατερίνα	Μεταλ. Μεταλλουργός Μηχανικός	Υπ. Εθνικής Άμυνας/ΓΕΝ
5. Δημητρέλλου Ρένα	Μεταλ. Μεταλλουργός Μηχανικός	ΕΜΠ
6. Καμπάκη Ελένη	Ηλεκτρολόγος Μηχανικός	Νοσοκομεία/Πολυκλινική
7. Κανάκη Ελένη	Αρχιτέκτων Μηχανικός	Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
8.Λαμπράκης Δημήτρης	Μεταλ. Μεταλλουργός	ΕΜΠ
9. Μακρή Μαρία	Ηλεκτρολόγος Μηχανικός	ΑΣΕΠ
10. Μαργαρίτης Βαγγέλης	Αγρ. Τοπογράφος Μηχανικός	Δήμος Γλυφάδας